De eerste versie van deze blog heette ooit 'binnenstebuiten'. Omdat ik me niet wou beperken tot enkel schrijven over de moestuin, maar ook over hoe ik in de keuken met de opbrengst uit de tuin aan de slag ga. Op zoek naar een naam die dit een beetje speelser samenvatte, kwam ik uit bij 'vuile voeten'. Met dank aan mijn vrouw, die me steevast onder mijn voeten gaf als ik bij het binnenkomen uit de tuin steeds een stukje buiten met me meenam.
Mijn vrouw en ik zijn gek op projectjes om uit te proberen. Paddenstoelen of witloof kweken, pepers drogen en vermalen tot ‘pili-pili’, frambozenazijn maken van de frambozen die we niet op krijgen, of gewoon een ouderwetse stoofpot klaarmaken. Projecten die vaak lukken, maar soms ook niet. In de blog lees je er alles over.
Terwijl de cursussen Wellness boomen en boeken over Oosterse filosofie als zoete broodjes over de toonbank gaan, zoeken wij het hier in de kleine dingen. Een huis dat naar de bouillon ruikt die zachtjes staat te pruttelen. Een pikante peper ‘hotwax’ waar je zou blijven over wrijven, gewoon omdat ie zo cool aanvoelt in je hand. Een gigantische tomaat aansnijden en meer water in de mond hebben dan er sap in de tomaat zit. Een paar ultra warme Russische wollen sokken in de winter. Als je die kleine gelukjes koestert en kan delen met je naasten, dan komt het grotere geluk vaak vanzelf binnengewaaid. Ik hoop een beetje van die sfeer met jullie te delen in de blog.
Veronica A. Shoffstall
Deze blog gaat bovenal over sfeer en gezelligheid. In de tuin en binnen.
Over lenteslaatjes en winterse bouillons. Familiale foodprepping en zaaien en oogsten met de kinderen.
Over fouten maken en er toch een blogpost over schrijven. Over foto's in je joggingsbroek gebruiken op je website. En nog veel meer.