Januari 2020...
De winter is nog volop aan de gang, maar toch begint de lentekriebel parten te spelen. De traagkiemende zaden zoals paprika’s en pepers kan je nu reeds starten, maar hebben in essentie 4 dingen nodig: vocht, warmte, licht en voeding. Voor de eerste 2 vereisten is een propagator een indrukwekkend instrument om de zaden (binnenhuis) te ontkiemen.
Voor de derde vereiste kan je zelf een lichtbak maken om over de propagator heen te zetten.
De propagator zorgt er in theorie vooral voor dat de temperatuur bij het ontkiemen constant* en dus optimaal blijft.Het vocht kan je regelen door de verluchtingsschuifje in de propagator of door water bij te geven indien nodig.
*Over hoe ‘constant’ de temperatuur eigenlijk blijft stel ik me wel enige vragen. De propagator staat hier in de veranda naast een raam. En daar kan het ’s nachts in de winter nog aardig koud worden. Ik geloof nooit dat een propagator ’s nachts met een omgevingtemperatuur van 10 graden binnenin dezelfde 24 graden levert als overdag. Ik zet hem daarom ook steevast op de maximale 28 gr. wat prima lijkt te werken.
Ik probeer hieronder stap voor stap te doorlopen hoe ik van start geraak om de paprika’s en pepers te zaaien, te ontkiemen in de propagator en vervolgens te verpotten en onder licht verder op te kweken.
Stap 1: Zeven en Zaaien
Zaaien doe je in gezeefde zaai en stekgrond
Gebruik geen gewone potgrond om zaden te ontkiemen, maar specifieke grond die daarvoor geschikt is. Beiden hebben nl,verschillende eigenschappen. Zaaigrond bestaat uit voornamelijk zand en onbemeste grond, zodat de zaden kunnen kiemen in een neutrale omgeving. Potgrond bevat meer meststoffen, die ideaal zijn om de planten in een later stadium een groei-boost te geven, maar in de eerste fase kunnen de jonge worteltjes er makkelijk in verbranden, waardoor alle zaaisels mislukken.
Voorbereiding: aandrukken,labelen en kuiltjes maken
De gezeefde zaaigrond doe je in een zaaitray en druk je lichtjes aan. Vervolgens maak je met een potlood of fijne stift kleine kuiltjes waar de (paprika en peper-)zaden in zullen terechtkomen. De kuiltjes maak ik een halve centimeter diep. (Bij andere zaden kan dit iets minder diep of iets dieper zijn. Op het pakje vind je doorgaans de juiste aanwijzingen hiervoor) Vervolgens leg je in elk kuiltje 1 zaadje en maak je voorzichtig de kuiltjes dicht.
Vocht en warmte
Van hier af aan is het op automatische piloot. het enige dat de zaden nu nodig hebben is vocht en warmte. Vocht krijgen ze langs onder, doordat de zaaitray in een bak met water gezet wordt tot de stekaarde voldoende heeft opgezogen. Aan het kleur van de grond (die donker wordt) en het gewicht(te zwaar is te nat, te licht is niet vochtig genoeg) kan je doorgaans wel bepalen of de grond vochtig genoeg is. Kletsnat is uiteraard niet de bedoeling, maar de grond dient wel voldoende vochtig te zijn.
De vochtige zaaitrays gaan in de propagator met het deksel erop. De temperatuur is een beetje tricky. Op de pakjes staat vaak een ideale ontkiemtemperatuur, maar de propagator staat op zich evenmin in een temperatuurneutrale ruimte (onze veranda) die ’s nacht behoorlijk koud kan worden. Ik zet hem dus doorgaans wat hoger dan aangegeven…
Stap 2: Verpotten
Nood aan voedsel en licht
Nadat de zaden ontkiemd zijn en de eerste zaailingen de kop op steken, beginnen de noden ervan te veranderen. Waar warmte en vocht in de eerste fase primeerden, hebben de jonge plantjes in deze fase voornamelijk licht en voeding nodig. Dit krijgen ze door de individuele zaailingen te verpotten naar een apart potje met potgrond. Het verpotten doe je best niet voordat de zaailingen naast hun kiemblaadjes hun eerste paar ‘echte’ blaadjes gekregen hebben.
Voorzichtig met de kwetsbare wortels
Met een balpen of potlood maak ik de grond onder de zaailingen los. Ik ‘hef’ ze als het ware langs onder uit hun bakje. De aarde die nog aan het worteltje hangt, kan je eventueel licht lostikken, zonder de worteltjes te veel te manipuleren. Het overpotten gebeurt hier potjes van 7×7 cm of soms ook 9x9cm. De uiteindelijke planten worden daarna nog een keer verpot, dus zoveel maakt de maat volgens mij niet uit. Ook hier zeef ik eerst de potaarde en druk ze aan. Vervolgens kuiltje maken, plantje er in en bewateren langs onderen. De plantjes gaan vanaf dit ogenblik uit de propagator. s’Nachts kan het nog aardig koud worden in onze veranda, maar de plantjes schijnen er wel tegen te kunnen.
Eén reactie
Pingback: